Park Narodowy Lore Lindu

Park Narodowy Lore Lindu

Lore Lindu to indonezyjski park narodowy zlokalizowany na wyspie Celebes Środkowy. Jego powierzchnia to ponad dwa tysiące metrów kwadratowych, warto przy tym podkreślić, że mamy do czynienia z przestrzenią, która rozciąga się nie tylko na terenach górzystych, ale również nizinnych na całkiem sporej wysokości od 2000 do 2610 metrów nad poziomem morza.

Park jest doceniany nie tylko w samej Indonezji, ale także poza jej granicami, o czym może świadczyć choćby jego przynależność do programu UNESCO „Człowiek i biosfera”, do którego Lore Lindu został włączony już w roku 1971. Ten wyjątkowo ważny program o międzynarodowym zasięgu ma za zadanie tworzenie i propagowanie najbardziej właściwych relacji, które powinny zachodzić pomiędzy człowiekiem oraz biosferą. Dzięki temu w pewnym momencie możliwe stanie się osiągnięcie trwałej równowagi pomiędzy poszczególnymi celami nawet, jeśli okażą się one sprzeczne ze sobą. Wśród celów tych wymienia się przy tym między innymi: zachowanie różnorodności biologicznej, utrzymanie wartości kulturowych, a także wspieranie rozwoju ludzi. Już od 1978 roku Lore Lindu ma też status rezerwatu biosfery, a od roku 2004 park jest częścią programu Important Bird Area. Osoby, które zastanawiają się nad zwiedzeniem parku pierwsze kroki powinny skierować do miejscowości Palu, a następnie do Kamarora. Najlepiej zdecydować się na taki krok w miesiącach letnich, jeśli bowiem wybierzemy inną porę roku, zwiedzanie może zostać utrudnione poprzez częste opady. Jedną z największych atrakcji parku narodowego Lore Lindu są zlokalizowane na jego obszarze megality, dla których charakteryzuje się to, że powstały przed czternastym wiekiem. Przypuszcza się zresztą, że niektóre posągi megalityczne mają nawet po kilka tysiącleci. Wykonano je z szarego kamienia, a jedną z ich największych zagadek jest właśnie to, że wspomnianego kamienia próżno szukać na terenie parku. Zdecydowana większość pomników to wyobrażenia postaci ludzkich, kolejny sekret jest jednak związany z tym, że nie posiadają one ani kończyn, ani genitaliów. Posągi imponują również swoją wysokością, a ten najbardziej okazały ma aż 4 metry.

Tak w przypadku flory, jak i fauny parku możemy mówić o jej wyjątkowo dużej różnorodności, a na jednym hektarze bez trudu można znaleźć nawet 150 różniących się między sobą gatunków drzew. Warte podkreślenia jest i to, że spotkać tu możemy 88 gatunków ptaków, 117 gatunków ssaków, 19 gatunków płazów oraz 29 gatunków gadów.